میان این همه پرسش، کتاب هایت را بردار و ذهنت را در دست هایت بگیر و آماده باش؛ کلاس، گام های محکم تو را انتظار می کشد، هوای روز را از تمامی سمت ها نفس بکش! امروز روز توست.

دستت را بلند کرده ای؛ هزار سؤال در ذهنت به هم پیچیده است. شکوفه داده ای، شکفته ای، قد کشیده ای. بزرگ تر از خودت فکر می کنی. روزها را به سرانگشت پرسش گری هایت ورق می زنی و می کاوی، دانش، چراغ راه توست. انتهای جاده ای که در آن قدم می زنی، جز سربلندی کشورت نیست؛ پس محکم تر گام بردار.

... باشکوه و بلندگام برمی داری. هوا سرشار از عطر جوانی توست. فردا از آن توست. علم بر پنجره ذهنت می کوبد، چشم هایت را رو به روشنی گشوده ای، هر روز روز توست؛ وقتی که می روی به سمت صبح، در مسیری که در آن چیزی جز دانش تو را سرشار نمی کند.

آمیخته از شور و دانشی، کلاس هایی که تو را کوهوار می خواهند، کتاب هایی که دریچه های روشن پرواز تواند و شناخت که در تو چون خونی تازه می جهد و راز جوانی که بر لبانت تازه می شود.

دیروز، امروز، فردا، همه روزها به نام توست، وقتی در صفحه به صفحه تاریخ، بر قله های سربلندی ایستاده ای «دانشجو»؛ این نام سرشارت می کند از بهار...

منبع: hawzah.net

عکس: نگارخانه