مي‏نويسم محرم، واژه‏ها کوچه کوچه مي‏شوند، پرچم سياه مي‏شوند، خيمه‏ي عزا مي‏شوند.

مي‏نويسم محرم، واژه‏ها خيابان مي‏شوند، نوحه مي‏شوند، شور مي‏شوند، سينه و زنجير مي‏شوند، دسته مي‏شوند و راه مي‏افتند.

مي‏نويسم کوفه، واژه ها ميزبان مي شوند، نامرد مي‏شوند، واژه‏ها غريب مي شوند.

مي‏نويسم مسلم، واژه‏ها در ميان کوچه هاي کوفه تنها مي مانند.

مي‏نويسم دارالعماره، واژه‏ها ابن زياد مي شوند.

مي‏نويسم کربلا، واژه ها عن قريب، غريب مي شوند، نينوا مي‏شوند.

مي‏نويسم حر، واژه ها آزاد مي شوند، آزاده مي‏شوند.

مي‏نويسم فرات، واژه ها شرمنده مي‏شوند.

مي‏نويسم عاشورا، واژه ها داغ مي شوند، معرکه مي‏شوند.

مي نويسم علي اکبر، واژه ها جوان مي شوند، اذان مي شوند، عطر پيامبر در فضا مي‏پيچد.

مي‏نويسم علي اصغر، واژه‏ها بي تاب مي شوند، گهواره مي شوند، سرباز مي‏شوند.

مي‏نويسم رباب، واژه ها لالايي مي‏شوند.

مي‏نويسم حرمله، واژه ها تيرسه شعبه مي‏شوند.

مي‏نويسم عبدالله، واژه‏ها کودک مي شوند، بزرگ مي‏شوند، بوي مدينه مي‏آيد.

مي‏نويسم سقا، واژه ها مشک مي شوند، واژه ها عطشان مي شوند، فرياد کودکان به گوش مي‏رسد.

مي‏نويسم اباالفضل، واژه ها مثل ماه زيبا مي شوند، رشيد مي شوند، ساقي مي شوند، علمدار مي‏شوند، واژه ها سراسر ادب مي شوند، غيور مي شوند، با وفا مي‏شوند.

مي‏نويسم حسين (ع)، واژه ها امام مي شوند، تنها مي شوند، بي سپاه مي شوند، لب تشنه مي‏شوند، سربريده مي شوند...

مي‏نويسم حسين (ع)واژه ها شهيد مي شوند...

مي‏نويسم غريب واژه ها حسين مي شوند...