اربعین، خود چهل بار از عاشورا، کربلایی تر است؛

که در آن روز سری از تن جدا شد،

و در این روز دلی در سینه سوخت...

آن روز، روز حسین بود و امروز روز زینب.

آنجا سخن از شهادت بود،

و اینجا ناله زنجیرهای اسارت.

چهل صبح و شام تا عاشورا، اربعین راه اسارت

و پیغام رسانی را پیمود تا دوباره بر سر قتلگاه حسین حاضر شد.

اینک خون نمی جوشد، اشک می بارد؛

رگ ها بریده نمی شوند، دل ها بر خود می لرزند.

خون، جای خود را به گریه می دهد،

و تیغ به ناله.

زینب، حسین اربعین است،

و اربعین، عاشورای زینب.

پیامبر کربلا، به رسالت و اسارت برانگیخته شده است،

تا با معجزه رسالت، ایمان به حسین را زنده نگاه دارد،

و با آیات اسارت، برهان کربلا را استوار گرداند.

ایمان همیشه وامدار عاشوراست،

و عاشورا هرگز چشم از اربعین برنخواهد داشت.

(hawzah.net)