رؤسای سازمان هواپیمایی کشوری ایران، جلسه‌ای را با حضور نمایندگان امام تشکیل دادند تا آخرین رایزنی‌ها در مورد چگونگی ورود امام به کشور صورت پذیرد.

روزنامه کیهان 11 بهمن تیتر زد : امام صبح فردا در تهران است.

پلیس تهران تظاهرات صبح امروز این شهر را چنین گزارش داد: 4500 نفر در دانشگاه تهران، 500 الی 2500 نفر در طول خیابان شاهرضا (خیابان انقلاب)، ساعت 10:30 حدود 700 نفر از کارکنان هواپیمایی ملی ایران در خیابان ویلا (خیابان استاد نجات‌اللهی) و شاهرضا و ساعت 10:40 حدود 3 هزار نفر در طول خیابان فرصت غربی.

ـ امام در نامه‌ای کوتاه، از دولت و ملت فرانسه تشکر کردند و خطاب به آنها فرمودند: «امید است مهمان‌نوازی دولت و ملت فرانسه و حس آزادی‌خواهی آنان را فراموش نکنم و از زحماتی که به همسایگان و اهالی نوفل‌لوشاتو دادم معذرت می‌خواهم. امید است احترامات اینجانب را بپذیرید.»
ـ بنابر گزارش روزنامه آیندگان در پی قطعی شدن ورود امام در صبح روز 12بهمن، دولت با هماهنگی نیروهای نظامی اقدام به مانور در سطح شهر تهران کرد و سربازان و نظامیان سرود «چو ایران نباشد تن من مباد» و برخی نیز فریاد «جاویدشاه» سردادند. به دنبال این حرکت نظامیان، درگیری‌هایی به وجود آمد که در نتیجه 2 نفر به شهادت رسیدند و عده‌ای مجروح شد. این روزنامه نام یکی از شهیدان را جعفر حیدری اعلام کرد.

ـ بنابر گزارش روزنامه اطلاعات، رؤسای سازمان هواپیمایی کشوری ایران جلسه‌ای را با حضور نمایندگان امام تشکیل دادند تا آخرین رایزنی‌ها در مورد چگونگی ورود امام به کشور صورت پذیرد.

حوادث روز 12بهمن سال 57

 هواپیمای امام با تمام دل‌نگرانی‌هایش سرانجام صبح روز 12 بهمن سال 57 در فرودگاه مهرآباد بر زمین نشست. سرود «خمینی ای امام، خمینی ای امام» در سالن فرودگاه چنان پرطنین بود که همه را میخکوب کرده بود. متن پیام خوشامدگویی که توسط استاد شهید مطهری نگاشته شده بود  توسط یکی از دانشجویان قرائت شد.

 ماشین حامل حضرت امام در میان سیل جمعیت خروشان ایران اسلامی راهی بهشت زهرا گردید تا ضمن تجدید پیمان با شهدای انقلاب اولین دیدار را با مردم که او را به عنوان امام خود با عشق و علاقه پذیرا گشته بودند، سخن بگوید سپس امام سخنرانی تاریخی خود را آغاز می‌کنند:

 «بسم‌الله الرحمن الرحیم. ما در این مدت مصیبت‌ها دیده‌ایم؛ مصیبت‌های بسیار بزرگ، مصیبت‌های زن‌های جوان‌مرده، مردهای اولاد از دست داده، طفل‌های پدر از دست داده... این آقا که خودش هم خودش را قبول ندارد، رفقایش هم قبول ندارند، ملت هم قبولش ندارد، ارتش هم قبولش ندارد، فقط آمریکا از او پشتیبانی کرده... بر همه ما واجب است که این نهضت را ادامه بدهیم تا آن وقتی که اینها ساقط شوند. ما به واسطه‌ی آرای مردم، مجلس مؤسسان و دولت موقت و دولت دائم را تعیین می‌کنیم.

 با اتمام سخنرانی امام جمعیت مجدداً به سمت جایگاه هجوم آوردند. امام نتوانست سوار هلی‌کوپتر گردد و بلافاصله سوار بر آمبولانسی که آنجا بود، شدند. بالاخره در بین راه امام سوار هلی‌کوپتر شدند و به سمت تهران پرواز کردند. امام بلافاصله به بیمارستان هزار تختخوابی رفتند تا از مجروحان حوادث اخیر که در آنجا بستری بودند دیدار کنند. امام از بیمارستان به منزل یکی از بستگان خود رفتند و عصر نیز با تماس به مدرسه رفاه از محل اقامت خود مسئولان کمیته استقبال را مطلع می‌سازند.

در گزارشات روزنامه‌ها ارقام جالبی از شکستن تلویزیون‌ها به علت قطع پخش برنامه‌ی ورود امام آمده است.
 خبرگزاری یونایتدپرس تعداد مستقبلین را در طول مسیر فرودگاه تا بهشت زهرا را چهار میلیون نفر و در بهشت زهرا نیم میلیون نفر گزارش نمود. رادیو کلن شمار جمعیت را پنج تا شش میلیون ذکر کرده است. خبرنگاران داخلی نیز تعداد جمعیت را پنج میلیون نفر ذکر کردند.

 در حدود ساعت 11:05 ماشین حامل امام وارد میدان آزادی شده و در میان شور و شوق و اشتیاق شدید استقبال‌کنندگان و پس از یکبار دور زدن دور میدان وارد خیابان آزادی شد. ماشین امام که چند نفر هم برای محافظت روی سقف آن نشسته بودند با طی مسافت چند کیلومتری دور میدان و در میان بارانی از گل و گلاب و نقل که بر ماشین می‌بارید و اشک‌های شوق که بر گونه‌ها جاری بود به سمت دانشگاه تهران به حرکت درآمد.

 امام در مقابل دانشگاه به علت تراکم بیش از حد مستقبلین بالاجبار سخنرانی ننمودند و از چهار راه ولی‌عصر به سوی میدان راه‌آهن به حرکت درآمدند، شاید یکی از دلایل عدم سخنرانی امام غیر از تجمع و تراکم در مقابل دانشگاه همین وضعیتی بود که گروه‌های سیاسی برای سوءاستفاده به وجود آورده بودند.
 امام در ساعت 10:5 اولین شب اقامت در ایران علیرغم خستگی زیاد اعضای کمیته برگزاری استقبال را به حضور پذیرفتند و برای آنان سخنرانی کردند.